Emir RAMIĆ: RS je nastala na pravno potpuno neosnovan način. U konfrontaciji sa međunarodnim pravnim poretkom koji je svoj izraz imao u mišljenju Badinterove Komisije br. 2 i 3 od 10. i 11. januara koje je dato kao odgovor na pitanje što je postavila Republika Srbija 20. novembra 1991. godine stvorena je i fantomska RS koja je osnov svog postojanja našla u sili oružja, agresiji i genocidu i računici da je srbizacijom nekad zajedničke JNA u situaciji da silom nameće svoja rješenja ne obazirući se na reakcije gotovo cjelokupnog čovječanstva.

Agresija i genocid na Republiku Bosnu i Hercegovinu
Naučna i druga saznanja zasnovana na najrelevantnijim naučno-teorijskim izvorima i bitnim rezultatima empirijskih naučnih istraživanja autora kao i saznanja - stručna i naučna, Međunarodnog krivičnog tribunala za područije bivše Jugoslavije i Međunarodnog suda pravde, nesumnjivo potvrđuju da je na Republiku BiH izvršena klasična oružana agresija, odnosno zločin protiv mira i sigurnosti čovječanstva, što je po osnovnom shvatanju i definiciji međunarodni oružani sukob i da je na okupiranim područjima nezavisne i međunarodno priznate Republike BiH, članice Ujedinjenih nacija, kao i u gradovima u opsadi, nad Bošnjacima izvršen najteži zločin - zločin genocida.
Historija neće zaboraviti da su se agresija na Republiku BiH i genocid nad njenim građanima bošnjačke nacionalnosti desili u vrijeme kada je Bil Klinton vladao najmoćnijom silom u povijesti čovječanstva, kada je Džon Mejdžor bio čuvar tradicije najvećeg kraljevstva, pred očima oličenja moderne slobodarske Francuske, Fransoa Miterana, u vrijeme kada je Helmut Kol porušio "gvozdenu zavjesu" kao simbol poniženja njemačkog naroda, u vrijeme vladavine velikog ruskog reformatora Borisa Jeljcina. Žig srama nije moguće izbrisati danas sa lica žrtava najvećeg zloćina u Europi poslije Drugog svijetskog rata, genocida u BiH.
Porijeklo entiteta Republika Srpska {RS}

Entiteta RS je nastao na sljedećim agresorsko-genocidnim osnovama:

1. Srpska nacionalistička elita (politička, intelektualna i crkvena), na temelju velikodržavnog projekta “svi Srbi u jednoj državi”, dovela je do unutrašnje krize u Socijalističkoj federativnoj republici Jugoslaviji {SFRJ} i razbila zajedničku državu.
2. Miloševićevom nacionalističkom politikom i praksom masovnih mitinga i pučističkim metodama smijenjena su u Srbiji, na Kosovu, Vojvodini i Crnoj Gori legalno izabrana rukovodstva i uklonjeni nepoželjni kadrovi.
3. Republika Srbija, revizijom Ustava iz 1974. i donošenjem Ustava od 28. septembra 1990, ukinula je autonomije Vojvodine i Kosova i praktično izvršila secesiju (od SFRJ) i preuzela funkcije samostalne, suverene i nezavisne države, čime je sama izuzeta iz pravnog sistema SFRJ, što je po zakonima SFRJ predstavljalo najteže krivično djelo.
4. U Crnoj Gori formiran je kolaboracionistički režim.
5. Ubrzan je proces homogenizacije Srba u BiH.
6. Slobodan Milošević dobio je masovnu podršku Srpske akademije nauka i umetnosti, Udruženja književnika Srbije, Srpske pravoslavne crkve, Jugoslavenske narodne armije (JNA od devedesetih godina XX stoljeća nije imala ni jugoslavenski ni narodni karakter), političkih i kulturnih institucija i ustanova uz masovnu podršku Srba.
7. Rukovodstvo JNA prihvatilo je srpsku nacionalističku ideologiju i politiku i postalo instrument srpskog velikodržavnog projekta, čiji je zadatak bio da “štiti teritorije sa srpskim življem, naoružava ih i obezbijedi granice buduće zamišljene Jugoslavije”.

RS je stvorena na antiustavan način i sve do parafiranja Dejtonskog sporazuma 21. novembra 1995. godine i potpisivanja 14. decembra u Parizu ona je bila kvazi tvorevina i nije imala legalitet. Ona je nastala nakon što su Srbi napustili sjednicu parlamenta BiH koja je održana 14. na 15. oktobar 1991. godine na kojoj su poslanici na prijedlog SDA i HDZ odlučivali o usvajanju Memoranduma (pismo o namjerama) i Platforme o položaju BiH kojom se iznova potvrđuje suverenitet, teritorijalna cjelovitost BiH i najavljuje njeno povlačenje iz Jugoslavije u kojoj ne bi bile i Srbija i Hrvatska.
Na tom skupu, kada je uvidio da srpsko stanovište o ostajanju BiH u Jugoslaviji nema većinsku podršku, odnosno da preovladavaju snage koje su za nezavisnost BiH, osumničeni ratni zločinac Radovan Karadžić je izašao pred govornicu i ne mogavši da se uzdrži izjavio: “BiH želite odvesti istim putem pakla i patnje kojim idu Slovenija i Hrvatska. Nemojte misliti da nećete odvesti BiH u pakao, nemojte misliti da nećete odvesti muslimanski narod u propast, jer se Muslimani u slučaju rata ne mogu braniti. Kako ćete spriječiti da svi ne poginu u BiH”. Svi su bili šokirani. Tada je za govornicu izašao bosanskohercegovački predsjednik Alija Izetbegović i obratio se parlamentu riječima: “Njegove riječi i ponašanje objašnjavaju zašto drugi ne žele ostati u toj Jugoslaviji. Nitko više ne želi takvu Jugoslaviju kakvu želi gospodin Karadžić. Nitko osim, možda, Srba. Takvu Jugoslaviju, a i Karadžićevo ponašanje, jednostavno mrze narodi Jugoslavije, Slovenci, Hrvati, Makedonci, Albanci, Mađari, Muslimani, Evropa i svijet. Kao predsjedniku BiH žao mi je što u ovim prilikama moram govoriti u ime muslimanskog naroda. Svečano izjavljujem da Muslimani neće nikoga napasti. Ipak, isto tako svečano izjavljujem da će se Muslimani odlučno braniti i opstati. Neće nestati kao što je rekao Karadžić. Oni ne mogu nestati”.

Da bi preduprijedili buduće događaje, koji su ukazivali da BiH ide putem nezavisnosti, bosanski Srbi su 9. januara 1992. godine proglasili paradržavnu tvorevinu “Srpsku Republiku Bosnu i Hercegovinu” koju će kasnije preimenovati u “RS”.
RS je nastala na pravno potpuno neosnovan način. U konfrontaciji sa međunarodnim pravnim poretkom koji je svoj izraz imao u mišljenju Badinterove Komisije br. 2 i 3 od 10. i 11. januara koje je dato kao odgovor na pitanje što je postavila Republika Srbija 20. novembra 1991. godine stvorena je i fantomska RS koja je osnov svog postojanja našla u sili oružja, agresiji i genocidu i računici da je srbizacijom nekad zajedničke JNA u situaciji da silom nameće svoja rješenja ne obazirući se na reakcije gotovo cjelokupnog čovječanstva.

Poslije agresije na Republiku BiH i genocida nad njenim građanima, poslije strašnih silovanja, mućenja u koncentracionim logorima smrti, masovnih i nasilnih protjeravanja, poslije ekocida, etnocida, urbicida, kulturocida, elitocida koje su u najvećoj mjeri učinile srpske snage pod vođstvom Karadžića, u Dejtonu je postignuto mirovno rješenje za BiH. Tim rješenjem je RS postala od fantomske tvorevine priznati entitet. Iako nastala na tekovinama agresije i genocida u BiH, Dejtonskim sporazumom nažalost priznata je kao jedan od dva bosanskohercegovačka entiteta što predstavlja najveću grešku međunarodne zajednice u rješenju bosanskohercegovačke krize.

Ovakav nastanak RS morao bi da dovede do revidiranja odnosa prema njenom postojanju i priznanju međunarodne zajednice kao jednog od dva bosanskohercegovačka entiteta, te da nema nikakvog smisla osuditi glavne projektante te tvorevine na dugogodišnju robiju a njihovo djelo nastalo na zločinu ostaviti da egzistira. Najveća greška Mirovnog sporazuma u Dejtonu bilo prihvatanje termina RS. Ričard Holbruk u svojoj knjizi „Završiti rat“ ističe da je njegova najveća greška što je pritiskao Predsjednika BiH Aliju Izetbegovića da prihvati termin RS te da je kasnije potpuno uvidio tu grešku. Velika je nepravda i ogromna greška međunarodne zajednice da se nakon saznanja o razmjeri zločina genocida u Srebrenici i BiH nije demontirao razgovor o RS. Svi prethodni dogovori i saglasnosti o instaliranju jednog od dva entiteta sa nazivom RS nakon Srebrenice su morali pasti u vodu.

Entitet RS je agresorsko-genocidna tvorevina kojom se održava srpski velikodržavni projekat fašističkog i genocidnog karaktera
Entitet RS je kao agresorsko-genocidna tvorevina duboko urezane u svijest svih preživjelih žrtava genocida i drugih oblika zločina protiv čovječnosti i međunarodnog prava. Njime se po svaku cijenu u raznim oblicima nastoji održati srpski velikodržavni projekat fašističkog i genocidnog karaktera, koji, pored ostalog, implicira trajnu nestabilnost u BiH, osporava političko-pravni i državni kontinuitet, suverenitet i nezavisnost BiH, negira mogućnost održanja, razvoja i unapređenja kvaliteta zajedničkog života, čime se, pored ostalog, najozbiljnije dovodi u pitanje univerzalne ljudske vrijednosti, slobode i prava, civilizacijske i kulturne tekovine. Entitet RS je uspostavljen na osnovu agresija na Republiku BiH i genocid nad Bošnjacima kao zajedničkog zločinačkog poduhvata Savezne republike Jugoslavije (Srbije i Crne Gore), njihovih rukovodstava i brojnih rukovodilaca političkog, vojnog, policijskog i upravnog vrha, te njihovih petokolonaša, kolaboracionista i plaćenika. Namjera zločinačkog čina uspostavljanja entiteta RS , utemeljenog na srpskom velikodržavnom projektu, imala je za cilj zauzimanje i uništenje države Republike BiH i istrebljenje Bošnjaka ili njihovo svođenje na beznačajnu etničku skupinu.



Dakle porijeklo entiteta RS na teritoriji Republike BiH vodi nas do ratnih zločina, agresije, genocida, ilegalnih antibosanskih djelovanja, prekrajanja državnih granica, odgovornosti srbijanskog režima, nametanja pod prisilom ustavnih rješenja kojima se krši pravni poredak, cinizma i kriminala internacionalnih predstavnika i drugih nedozvoljenih djela koja se sankcioniraju. To nam kazuje da je entitet RS nastao vojnim djelovanjem Jugoslovenske armije i paravojnih formacija SDS uz potpunu saradnju Srbije i režima S. Miloševića koji je za to odgovarao u Hagu. Naravno uz Srbiju je u agresiji sudjelovala i Crna Gora, a onda i Hrvatska. Velikosrpski ekspanzionizam je pokrenuo agresiju protiv BiH da bi ostvario svoje hegemonijske i osvajačke težnje. Entitet RS na teritoriji Republike BiH pojavljuje se kao rezultat velikosrpskog ekspanzionizma i masovnih zločina nad bošnjačkim stanovništvom i ničim se ta činjenica ne može sakriti. Ono što je djelo zločina mora biti dovedeno do apsolutne upitnosti, prvo iz moralne pozicije, a onda iz državno-pravne i internacionalno-pravne pozicije. Entitet RS na teritoriju Republike BiH predstavlja nakon Auschwitza najveće mjesto zločina u Evropi, teritorij koji je postavljen na masovnim grobnicama bošnjačkog naroda i koji se pretvorio u mjesto najcrnje rasističke, etničke i religijske diskriminacije, totalne obespravljenosti i ponižavanja Bošnjaka. U toj neprirodnoj konstrukciji koja je izraz nasilja, diskriminacija Bošnjaka je postala projektovana, kulturna činjenica entitetskog velikosrpskog djelovanja i prepoznaje se na svakom koraku: od škola u entitetu gdje se ne može učiti bosanski jezik, bosanska povijest i bošnjačka kultura do zapošljavanja i pozicija u javnim preduzećima. Entitet ispunjava tako svoju svrhu – destruiranje Republike BiH i bošnjačkog naroda, podržavljenje i posrbljenje entiteta – koja je već zamjetljiva od Memoranduma SANU (1986) i Osme sjednice CK SK Srbije (1987) kada se u Beogradu instalira Miloševićeva vlast. Tada je bilo jasno koje su glavne intencije velikosrpskog hegemonizma u raspadajućoj Jugoslaviji. To će reći da entitet RS nije izraz puke slučajnosti, neke metafizičke „volje naroda“, nego je osmišljen plan političkog i militarnog djelovanja velikosrpske politike iz Beograda, kao njezinog strateškog centra, na destrukciji samostalne Republike BiH. Osvajačko djelovanje velikosrpskog ekspanzionizma izraz je procjene da nad BiH može uspjeti osvajački poduhvat jednom razornom, brzom i nemilosrdnom akcijom Jugoslovenske vojske, jer je toj ekspanzionističko-rušilačkoj svijesti odgovarala miroljubivost „janjećeg mentaliteta“ većine građana BiH. Ta velikosrpska procjena je direktno uzrokovala disoluciju Jugoslavije i izazvala velika ratna stradanja stanovništva. Zato nas kodirano velikosrpsko negiranje BiH upozorava da se Srbija još nije „pomirila“ sa svojim državnim granicama, da još uvijek sanja ekspanzionistički san, strašnu zabludu da genocidom može napraviti veliku Srbiju u kojoj bi živjeli „svi Srbi“.

Velikosrpski projekt enitett RS ne priznaje državu BiH i Bošnjake kao njezin narod
Entitet RS napravljen zločinom genocida i etničkim čišćenjem onemogućava ljudsko postojanje, dovodi u pitanje sam pojam čovjeka i smisao ljudskog života i, što je najstrašnije, otvara kapije još stravičnijih nesreća u budućnosti. Legitimiranje politike koja insistira da je entitet RS država, izraz neupitne „volje naroda“, koji treba da se pripoji Srbiji, direktno vodi u buduću agresiju i genocid. Velikosrpski političari još uvijek vjeruju da u ratu protiv BiH mogu ostvariti svoje ciljeve iz arsenala velikosrpske ideologije. To je pravi smisao povijesno nesankcionirane velikosrpske politike genocida na kraju 20. Stoljeća, koja pred sobom uništava sve što je drugačije. Bolesno negiranje genocida u BiH ne može sakriti niti umanjiti stravične zločine nad bošnjačkim građanima koji su završili u masovnim grobnicama širom teritorije koja se na njima uspostavila kao entitet RS. Ovo „duhovno“ stanje i „kulturna razina“ kazuju nam da se velikosrpska politika nije zaustavila – da nema pokajanja, izvinjenja, stida, priznavanja odgovornosti, saosjećanja – i da bi nastavila s novim zločinima protiv BiH i Bošnjaka.

Pravo Bošnjaka da obilježavaju deveti januar kao Dana genocida nad Bošnjacima je sastavni dio istine o agresiji i genocidu i pravde za žrtve tih zločina
Nakon više od stoljetnog genocidnog iskustva i jedanaest genocida niko nema pravo da Bošnjake zaustavlja na putu njihove zaštite i odbrane od agresije i genocida. Ta odbana i zaštita od agresije i genocida podrazumjevapravo i aktivnosti Bošnjaka na poništavanje svih rezultata agresije i genocida, istinu o zločinima agresije i genocida i pravdu {sudsku, materjalnu i duhovnu} za žrtve tih zločina. Da bi to realizovali Bošnjaci se moraju vratiti svojoj narodnoj kulturi, tradiciji, jeziku i samosvijesti o zajedničkoj im sudbini u matici BiH. Bošnjaci koji su svojim životima svjedočili bošnjačku čast i slobodu, put bošnjačkog jedinstva u odbrani i borbi protiv agresije i genocida se ponovo rađaju iz pepela agresije i genocida. Zato ustanite Bošnjaci, podignite svoj narodni glas, probudite uspavanu narodnu savjest i odgovornost. Jer u RS nestaje jedna civilizacija, jedan narod, jedna kultura, jedna tradicija, jedan jezik, umire jedinstvena Idejan Bosne i Bosanski duh na tlu Europe. Ako se RS podržavi nestaće svekolike raznolikosti vjera, nacija, kultura, mentaliteta, folklora, umjetničkih stilova, nestaće sve što je vijekovima slagano u mozaik zajedničkog života, nestaće Ideje Bosne i Bosanskog duha. U RS će filozofija tolerancije, prihvatanja, poštovanja, priznavanja drugog i drugačijeg biti zamjenjena mržnjom prem drugom i drugačijem. Biće to novi zid srama na tlu ujedinjene, demokratske, slobodne, Europe.
Emir Ramić

(Izlaganje pročitano na memorijalnoj akademiji u Torontu povodom 9 januara, Dana genocida nad Bošnjacima)