“Jovica Stanišić, bivši načelnik resora državne bezbjednosti Srbije, bio je direktno nadređeni Željku Ražnatoviću Arkanu i njegovim Tigrovima koji su operisali na prostoru Hrvatske, a RS Krajinu je izdao državni vrh na čelu sa Slobodanom Miloševićem”, tvrdi da “SB” general Milisav Sekulić, član Generalštaba Srpske vojske Krajine.

General Milisav Sekulić, član Generalštaba Srpske vojske Krajine

General Sekulić, koji je svjedok problematičnih odnosa između Vojske RSK i Generalštaba Vojske Jugoslavije, za “Slobodnu Bosnu” opisuje kako je pao Knin i ko je s kim sarađivao u ratu na prostorima Hrvatske i BiH.

“Na ratištu, uprkos velikoj fami, bila je samo jedna četa Arkanovih momaka. Ponašali su se paravojno i arogantno. On je nastupao sa pokrićem iz Beograda, jer mu je šef bio Jovica Stanišić, šef tajne policije u Srbiji. Međusobno su se na zapadnom delu fronta obračunavali I kriminalno ponašali. Vrbovali su najbolje oficire Srpske vojske Krajine, a kada su otišli odneli su ogromnu količinu oružja i opreme. Na njega nikada nismo mogli da računamo. To su mogli neki drugi”, kaže general Sekulić.

On objašnjava da je beogradski režim lansirao priču da je Krajina izgubljena jer Vojska srpske Krajine nije htjela da se bori, čekajući pomoć iz Srbije. Proglasili ih kukavicama, što je, kako tvrdi general, velika laž.

“Kapetan Dragan je imao legalnu jedinicu, najbolju u Krajini. Slabo hranjenu i obučenu vojsku popunjavao je dobrovoljcima i odlično radio na obuci. S druge strane, apetiti su rasli i učinjene su dve sudbonosne greške. Prvo, odlukom u Beogradu rešeno je da se razbije Peti korpus Armije BiH, kako bi srpske vojske iz Bosne i Krajine ovladale zapadnom Bosnom. Na čelo bi, u dogovoru sa Miloševićem, došao Fikret Abdić. Za tako nešto nije bilo vojničke logike. Dok se to radilo izgubljen je Kupres, što je bio uzrok pada Dravara, Glamoča, Ključa, Mrkonjić Grada i Jajca. Drugo, Tuđman i Karadžić su se pomagali. Najbolji primjer je operacija “Bljesak”, maja 1995. godine u zapadnoj Slavoniji. Karadžić je izjavio da se neće mešati u odnose Hrvatske i RSK, čime je narod ostavio na cedilu”, objašnjava general Sekulić.

Bivši član Generalštaba VSK kaže da su Hrvati iz Beograda dobili čvrsta uvjerenja da zbog operacije “Oluja”, Zagreb, Zadar, Split i Šibenik neće biti bombardovani što je, uz razne personalne smicalice uticalo da se Republika Srpska Krajina tako brzo raspadne, a Srbi listom napuste Hrvatsku.

Pored toga general Sekulić tvrdi da je savjetnik Franje Tuđmana Hrvoje Šarinić bio istovremeno saradnik Slobodana Miloševića u borbi protiv muslimana u Bosni i Hercegovini, ali da o tome šuti.

“Naređenje Milana Martića da se narod povlači, kada je počela “Oluja” avgusta 1995. godine, direktno je uticalo da se država tako brzo raspadne, a instrukcije su dobijene iz Beograda. General Mrkšić je odbio da reketira gradove u Hrvatskoj. Otkazao je poslušnost i Milanu Martiću, vrhovnom komandantu, što je klasičan državni udar. General Ratko Mladić je bio spreman da pomogne narodu u Krajini, ali dva dana pre napada na RSK, Radovan Karadžić je preimenovao Glavni štab VRS u Generalštab, pa je postao i vrhovni komandant. Mladić je tako eliminisan”, evocira uspomene penzionisani general Sekulić.