Hatidžu Hamzagić iz Novog Pazara primio gradonačelnik Istanbula. Hatidža je kćerka rah. Ahmet age Hamzagića, koji je 1915. godine organizovao regrutaciju i poveo više hiljada đurumlija iz Sandžaka u odbrani halifata i turske carevine. To je bila Galipoljska bitka koja su odvila kod Canakkale.

Bitka za Čanakkale – Galipolje:

Dan kada je 15700 Bošnjaka branilo Osmansko carstvo
Tokom Prvog svjetskog rata protiv Osmanlija su ratovali vojnici sa svih sedam kontinenata. …
Veliki broj Bošnjaka u Osmanskoj armiji može se objasniti i velikim egzodusom iz Bosne 1878. godine u Tursku.



Galipoljska bitka jedna je od najkrvavijih bitaka Prvog svjetskog rata. Vodila se od 25.aprila 1915. do 6. januara 1916. Odluku da se desantom osvoji Galipoljski poluotok saveznički zapovjednici su donijeli nakon niza uzaludnih pokušaja bombardiranja s mora po vanjskim utvrdama koje su štitile ulaz u tjesnac Dardaneli.

Nakon turske pobjede na Anafartalaru, savezničke nade o prolasku kroz Moreuz i zauzimanju Istanbula počele su se naglo topiti. Uprkos Hamiltonovu insistiranju, na ratište više nije poslan ni jedan vojnik. Čak su dvije divizije povučene sa Čanakkalea i upućene na zapadno ratište. Planovi o povlačenju počeli su se krojiti već krajem augusta 1915. Lord Kitchenner, ministar rata, posljednji put je posjetio ovu oblast i, shva­tivši da više nije ostalo mogućnosti da se probije front na Čanakkaleu, a posebno uvidjevši da je osvajanje Istanbula ostalo samo kao pusta želja, u januaru 1916. godine podnio je komitetu odluku da se trupe sa Čanakkalea povuku na solunski front. Saveznički vojnici su, u periodu od 8. decembra 1915. godine do 9. januara 1916. godine, napustili oblast Čanakkale moreuza.

Osvajanjem poluotoka Saveznici (Krstaši) bi sebi omogućili pristup Carigradu, s konačnim ciljem njegovog zauzimanja, čime bi se iz daljnjeg toka rata izbacilo Osmansko Carstvo.

Jer, kad se front na Čanakkaleu analizira zajedno s morskim i kopnenim ak­cijama vidi se da su Englezi i Francuzi na Gelibolu poluostrvu stacionirati više od 500.000 vojnika.

Istina, i gubitak od preko 210.000 vojnika koji su imali Turci pred­stavlja gubitak koji se iz aspekta štete ne može upoređivati sa ostalim ratištima. Na drugoj strain savezika, gubitci koro isti.
Ali, da nije bilo takvog otpora, današnji bi svijet, mnogo drukčije izgledao. Među žrtvama bilo je mnogo i Bošnjaka, kako onih porijeklom iz Bosne, Hercegovine i iz Sandžaka.