Elmedina MUFTIĆ: Sad bi nam isti genocidni okot, koji nas je prije dvadeset pet godina zvjerski ubijao u nakani da nas uništi, uveo embargo na pamćenje, pravdu i istinu. Oni koji treba da se stide, kaju, traže oprost kroz izvinjenje i odricanje od svoje genocidne prošlosti, od nas traže da zaboravimo, da se odrekenmo prava žrtve, a to je traženje pravde i istine, da pristanemo da se izjednači žrtva i agresor. Što je pokazatelj o kakvim se nakazama ljudskog roda radi.

Prošlo je dvadeset pet godina od kada su građani Bosne i Hercegovine, 29.februara i 1. marta 1992.godine izlaskom na referendum odlučili da žele suverenu i nezavisnu državu Bosnu i Hercegovinu. Na referendumu je izašlo 63.6% građana BiH sa pravom glasa od kojih je 99,7% odgovorilo potvrdno na referendumsko pitanje koje je glasilo: Jeste li za suverenu i nezavisnu Bosnu i Hercegovinu, državu ravnopravnih građana, naroda BiH - Muslimana, Srba, Hrvata i pripadnika drugih naroda koji u njoj žive?

Građani Bosne i Hercegovine su demokratskim putem izabrali svoj put i put države, međutim njihova odluka se nije uklapala u plan velikosrpske a poslije ćemo se uvjeriti i velikohrvatske politike, čije stremnje su bile usmjerene na podjelu BiH, što je rezultiralo agresijom na suverenu, nezavisnu i međunarodno priznatu Republiku Bosnu i Hercegovinu, čiji krajnji ishod je izvršenje genocida nad Bošnjacima na čitavom teritoriju BiH.

Velikosrpski plan uništenja Bošnjaka, preduslova svih uslova za stvaranje velike Srbije, odnosno podjele BiH je studiozno decenijama pripreman u institucijama SANU-a, SPC, političkom vrhu, kao i na kulturnom nivou, gdje se mitomanijom sistematski trovala svijest srpskog naroda, stvarajući im sliku ugroženosti, svetosti, vjekovnog stradalništva, što je rezultiralo mržnjom spram drugih i drugačijih. Proglašenje nezavisnosti Republike Bosne i Hercegovine, odnosno njezin izlazak iz već tada krnje Jugoslavije bio je povod da krvavi agresorski pri uzme maha u punoj snazi. Treba napomenuti da je genocid nad Bošnjacima počeo prije referenduma, odnosno 9. januara kada je Skupština srpskog naroda u Bosni i Hercegovini usvojila Deklaraciju o proglašenju tzv. „Srpske Republike Bosne i Hercegovine“. Rijeke bošnjačke krvi su već odavno proticale BiH, tako da je referendum bio samo izgovor da bi agresija i genocid dobili “legalitet“ u velikosrpskom planu.



Probosanski građani nezavisnost svoje domovine platili su najskupljom cijenom kojom se moglo platiti, skoro četiri godine bili su taoci najmračnijih poriva ljudskog zla, izloženi najbrutalnijim napadima srpsko-crnogorskog agresora, zvjerstvima kakva nisu poznata u historiji ratovanja, po zlu, brutalnosti, zvjerstvima nadmašili su Hitlera i najokorjelije fašiste. Hitler je imao metode komore i strijeljanja, a srpsko-crnogorski agresor je pokazivao takve oblike mučenja da čovjekova pamet staje pred tim granicama, između ostalih klanje, mučenje ljudi u logorima, mučenje do granica smrti, guljenje živih ljudi, vađenje srca i bacanje pred pse, pa i psi su ostajali zgroženi pred takvim činom, ubijanje tek rođene djece...

Plan je bio jasan, istrijebiti genocidom autohtoni narod Bošnjake što bi omogućilo pripajanje teritorije BiH Srbiji i Crnoj Gori, te bi time plan stvaranja velike Srbije bio ispunjen. S toga su zdušno prionuli poslu, genocid, urbicid, articid te zatiranje svakog traga koji bi podsjećao na vjerski i tradicijski identitet jednog naroda, kojeg su od Njegoša do Miloševića osudili na nestanak.

Srpski fašizam u Bijeljini

Međutim, Bošnjaci kao i svi oni koji vole BiH su stali na put agresoru, svjesni da u odbrani republike Bosne i Hercegovine je njihov opstanak i ostanak. I ako su vojno bili nadmoćniji, sa oružjem četvrte sile u Evropi nisu uspjeli da slome otpor patriota BiH, koji su bili pod embargom na odbranu, jer je vijeće sigurnosti UN rezolucijom 713. uvelo embargo na uvoz oružja u zemlje tadašnje Jugoslavije, kako se tzv. JNA stavila u službu agresora njima oružje nije ni trebalo, čak su ga imali i previše, što znači da je samo Armiji RBiH uveden embargo tj. Bošnjacima su oduzeli pravo na samoodbranu. I sa embargom na odbranu uspjeli smo da opstanemo i sačuvamo državu BiH, kao suverenu, nezavisnu i nedjeljivu.

Plan o podjeli BiH, kao i uništenju Bošnjaka ni do dan danas nije prestao. I ako su sa političke scene otišli ili se nalaze u haškim kazamatima ondašnji izvršioci i nalogodavci agresije i genocida, iza sebe su ostavili nasljednike, koji ne odustaju od agresorskih i genocidnih namjera. Najbolji pokazatelj toga jeste i podnošenje zahtjeva za reviziju tužbe za genocid protiv Srbije, što je rezultiralo novim prijetnjama, zveckanjem oružja od istih tih koji su izvršili genocid i agresiju na BiH i njezine građane u najvećem broju Bošnjake.

Grbavica

Sad bi nam isti genocidni okot, koji nas je prije dvadeset pet godina zvjerski ubijao u nakani da nas uništi, uveo embargo na pamćenje, pravdu i istinu. Oni koji treba da se stide, kaju, traže oprost kroz izvinjenje i odricanje od svoje genocidne prošlosti, od nas traže da zaboravimo, da se odrekenmo prava žrtve, a to je traženje pravde i istine, da pristanemo da se izjednači žrtva i agresor. Što je pokazatelj o kakvim se nakazama ljudskog roda radi.

Ma koliko oni mrzili državu u kojoj ostvaruju sva građanska i ljudska prava, ma koliko je negirali, priželjkivali njezin nestanak, toliko je BiH jača, suverenija, nezavisnija, stabilnija...Jer Bosne je bilo i Bosne će biti... Bosna je prkosna od sna... Na braniku nezavisnosti Bosne svi Bošnjaci stoje.

Sretan 1. mart Dan nezavisnosti jedine nam domovine Bosne i Hercegovine svima onima koji je vole.