Ivana Knežević Minić rođena je 6. juna 1985. godine u Nikšiću, gradu koji je ostavio dubok trag u njenom životu i stvaralaštvu. Osnovnu i srednju školu završila je u rodnom gradu sa izuzetnim uspjehom, noseći titulu Luča, najviše priznanje za učenike u Crnoj Gori. Već u školskim danima pokazivala je bogatstvo interesovanja bila je član folklorne i novinarske sekcije, iskazivala talenat za muziku i slikarstvo, a ujedno gradila prve korake ka poeziji i književnom izrazu.

Nakon završene srednje škole, upisuje Filozofski fakultet u Nikšiću, smjer pedagogija. Studije završava u roku, a njen diplomski rad Značaj pedagoško-psihološke službe u radu sa djecom sa smetnjama u razvoju potvrđuje jasno profesionalno opredjeljenje posvetiti se đeci kojoj je pomoć najpotrebnija. Posebno važnu ulogu u njenom obrazovnom sazrijevanju imao je međunarodni projekat Save the Children, prvi ozbiljan program u Crnoj Gori posvećen đeci sa smetnjama u razvoju i problemima u ponašanju. Ivana je u njegovoj realizaciji aktivno učestvovala, stičući dragocjeno iskustvo koje je pokazalo da se ponašanje može mijenjati kreativnošću, igrom i emocionalnim pristupom. Tako je teorijska znanja povezala s praksom i stekla temelje za kasniji profesionalni rad. Već tokom studija prolazila je kroz specijalizovane obuke od metodike i komunikacionih vještina do pisanja i realizacije projekata. To joj je omogućilo da pedagoška znanja poveže s organizacionim sposobnostima, što će se kasnije pokazati ključnim u njenom radu. Nije stasavala samo kao pedagog, već i kao ličnost koja umije da pokrene, osmisli i sprovede kulturne i obrazovne programe.

Profesionalnu karijeru započinje u Osnovnoj školi „Milija Nikčević“ u Nikšiću, đje se potvrđuje kao pedagog i inovator. Organizovala je školske manifestacije i programe, držala predavanja i seminare, uvodila nove ideje u nastavni proces i promovisala zdrave stilove života. Vremenom se sve snažnije okreće radu sa đecom sa posebnim potrebama, prolazeći dodatne edukacije i usavršavanja koja su je osposobila za najosjetljivije oblasti pedagogije. Paralelno s tim, vraća se svojoj prvoj ljubavi poeziji, otkrivajući da pedagoški rad i stvaralaštvo mogu biti dva lica iste posvećenosti.


Stalni radni angažman dobija u Srednjoj ekonomskoj školi u Nikšiću, a 2020. godine objavljuje svoju prvu zbirku poezije Kofer čežnje. Knjiga je naišla na lijep prijem, a ona sama se potvrđuje i kao član i predsjednica Upravnog odbora književnika i umjetnika „Zenit“. Od tog trenutka započinje intenzivan književni i kulturni angažman, organizujući manifestacije širom Crne Gore i dajući pečat književnoj sceni. Njen rad dobija novu dimenziju u okviru Internacionalne kulturne asocijacije IKA, koju je osnovao Veljko Veljović. Kao predsjednica IKA, Ivana se uključuje u veliki projekat afirmacije mladih književnih stvaralaca do 18 godina. Često je bila član žirija i moderator brojnih programa, prepoznata po energiji i ozbiljnosti u pristupu. Poseban doprinos dala je osnivanjem festivala Vitovim i Sobićevim stazama, koji se svake godine održava u Nikšiću i okuplja mlade i afirmisane autore.

Njena poezija objavljivana je u brojnim zbornicima, a kao recenzentkinja dala je doprinos i mnogim knjigama drugih autora. Istovremeno, humanitarna nota njenog rada posebno se ističe učestvovala je u brojnim akcijama, pokazujući da književnost i empatija kod nje čine neraskidivu cjelinu. Nakon prvijenca uslijedila je zbirka Jecaj tišine (2022), a zatim i knjiga Negdje na dnu srca, čime potvrđuje istrajnost i razvoj sopstvenog poetskog rukopisa. Njena pojava na književnoj sceni prepoznata je i šire bila je počasni gost u Kuli na večeri koju je organizovalo Udruženje Crnogoraca.


Poezija Ivane Knežević Minić nosi snažan trag intime, introspektivnosti i emocionalne iskrenosti. U Koferu čežnje dominira nostalgija, potraga za smislom i unutrašnji dijalog, dok Jecaj tišine donosi zreliju, univerzalniju dimenziju, otkrivajući kontrast između ćutanja i nemogućnosti da se prećuti bol. U Negdje na dnu srca pjesnički izraz se dodatno pročišćava Ivana ulazi u introspektivna istraživanja bola, ljubavi i prolaznosti, gradeći autentičan glas koji uspijeva da spoji ličnu lirsku intimu sa univerzalnim horizontima ljudskog postojanja. Njen rukopis tako zauzima svoje mjesto u savremenoj crnogorskoj poeziji, prepoznat po senzibilitetu, humanosti i iskrenosti. Uz sve profesionalne i književne obaveze, Ivana Knežević Minić je i majka četvoro djece, koja već pokazuju talenat za poeziju, muziku i slikarstvo, nastavljajući porodičnu tradiciju stvaralaštva. Time se njen život zaokružuje u skladnu cjelinu: pedagogija, književnost, humanitarni rad i majčinstvo postaju četiri niti jednog istog tkanja, potvrđujući je kao ličnost koja u svakoj ulozi ostavlja trag.

Ivana Knežević Minić pokazuje da pedagogija i poezija nisu dva odvojena puta, već jedno zajedničko polje u kojem se ljubav prema đeci i ljubav prema riječi stapaju u isto. Ona je primjer kako se znanje i humanost mogu sjediniti u životnu misiju. Njena djela svjedoče da književnost nije samo umjetnički čin, već i način da se izgradi empatija i da se oplemeni svakodnevica. U svakoj pjesmi, kao i u svakom pedagoškom gestu, prepoznaje se njena težnja da unese toplinu u svijet. Njene zbirke otkrivaju poetski rukopis koji raste i sazrijeva, ali nikada ne gubi iskonsku iskrenost. Humanitarni rad potvrđuje da kod nje umjetnost nije odvojena od života, nego da proizilazi iz njega. Ivana svojim angažmanom u kulturi i obrazovanju širi prostor za nove generacije i daje im priliku da pronađu vlastiti glas. Njen primjer pokazuje da žena može istovremeno biti i stvaralac, i pedagog, i majka, bez gubitka autentičnosti. Ona živi dokaz da su riječi najmoćnije onda kada se pretoče u djela. U životu i radu Ivane Knežević Minić spajaju se snaga, empatija i pjesnički duh, ostavljajući trag koji nadilazi granice Nikšića i Crne Gore.

U nekom narednom eseju bavićemo se ozbiljnije i temeljitije poezijom Ivane Knežević-Minić, sagledavajući njen pjesnički izraz kroz različite tematske i estetske slojeve od lirskog promišljanja intime i svakodnevnice, preko unutrašnjih previranja i egzistencijalnih pitanja, pa sve do šireg društvenog i kulturološkog konteksta u kojem nastaje. Posebnu pažnju posvetićemo jeziku i stilu, slikama i simbolima koje autorka gradi, kao i mjestu njenog pjesništva u savremenoj književnoj produkciji Crne Gore i regiona. Biće riječi i o njenoj osobenoj senzibilnosti, o lirskom subjektu koji iznosi autentičan glas žene-pjesnikinje, kao i o načinu na koji uspijeva da spoji lično i univerzalno. Na taj način pokušaćemo da dublje proniknemo u složenost njenog izraza i otkrijemo zbog čega njena poezija zavređuje pažnju književne kritike i čitalaca.