Autor: Dženis Šaćirović

Ohrabruje i to da se na prijedlog američkih analitičara da američka državna administracija uvede instituciju Specijalnog predstavnika za Bosnu i Hercegovinu, što bi ubrzalo procese reformi i integracija, posebno se osvrćući na izborno zakonodavstvo u skladu sa EU standardima, ali ostvarivanje punog legitimiteta institucija. Američka zainteresiranost za partnerstvo sa Bosnom je u tom smilu od ključnog strateškog i razvojnog značaja.

Složena bosansko-hercegovačka društvena i politička stvarnost zahtjeva oslonac pri razvoju na nivou podizanja kapaciteta za rješenja svih trenutnih, ali i dugoročnih problema. Na putu razjašnjenja pitanja ko može biti oslonac i stub na kojem se može održati opstojnost Bosne, ali, također, i ko može biti oslonac i stub progresivim društvenim i političkim nastojanjima da država Bosna postane dio razvijenih država na Balkanu, da uhvati korak sa državama koje su dio EU ili njeni kandidati, a posebno sa onima koje su dio NATO, mora privilegirati svoj diplomatski položaj i partnerski odnos sa SAD, koje su u posljednjih četvrt stoljeća snažna podrška Bosni na tom putu.

SAD. su posvećene čvrstom partnerstvu i prijateljstvu sa Bosnom i njenim građanima, pružaju najsnažniju podršku njenom suverenitetu i teritorijalnom integritetu, što je dokazano nebrojeno puta, što izjavama i djelima najviših američkih zvaničnika, što konkretnim koracima na suzbijanju separatističkih ambicija remetilačkih političkih faktora unutar, ali i iredentističkih političkih platformi izvana, uperenih prema Bosni. Pored toga, najvažnije je istaći da su S.A.D. utemeljitelji i jedini garanti Dejtonskog mirovnog sporazuma.

SAD. kao svjetski ekonomski i politički lider, sa jasnom strategijom razvoja Balkana, podržavaju Bosnu, čemu svjedoče prioritetne rasprave u Senatu SAD-a ispred Podoodbora za Evropu, izvješća i učešće aktivno učešće specijalnog predstavnika američkog državnog sekretara za Zapadni Balkan i svih dosadašnjih američkih državnih administracija, što SAD. čine faktorom stabilne i dosljedne vanjske politike prema Bosni, koja je ostala u svojoj konstantnosti i razvijala se do partnerskog odnosa i zbližila narode SAD-a i Bosne. Pored toga, Bosna duguje veliku zahvalnost na svim financijskim donacijama za pomoć, što pri obnovi zemlje, što na polju razvoja ekonomije i ulaganja.

S obzirom da je Zapadni Balkan riješio svoj status i trasirao put na EU i NATO, utjecaji politika Rusije i Kine mogu se ogledati isključivo u smjeru skretanja sa tog puta prema zemljama koje još ne pripadaju jednom od ova dva bloka, u ovom slučaju ekonomskom i vojnom. To znači da je Bosna mapirana kao potencijalo destabilizirajuće žarište, jer čak i politička podrška koja može doći iz tih zemalja, može biti usmjerena da se po svaku cijenu nastoji zauzeti preostali geopolitički položaj na štetu Bosne. S druge strane, politička nestabilnost među određenim brojem država EU, tolerantno postupa prema tim i takvim rizicima na Zapadnom Balkanu, kojima jedino Bosna ostaje u taktici potkusurivanja nekih dalekih centara moći, prvenstveno Rusije sa naprednom zapadnom ekonomskom i političkom protutežom.

Ohrabruje i to da se na prijedlog američkih analitičara da američka državna administracija uvede instituciju Specijalnog predstavnika za Bosnu i Hercegovinu, što bi ubrzalo procese reformi i integracija, posebno se osvrćući na izborno zakonodavstvo u skladu sa EU standardima, ali ostvarivanje punog legitimiteta institucija. Američka zainteresiranost za partnerstvo sa Bosnom je u tom smilu od ključnog strateškog i razvojnog značaja.

Bosna je, svakako, izrazila želju za pristupanjem NATO i EU i na tom putu SAD. podržavaju interes građana, a ne političke i partikularne interese pojedinaca koji rade protiv države. Samim tim, svjesni vremena i pozicije, ali i izazova, rizika i prijetnji, bosanski politički stratezi i učesnici u političkom životu Bosne, trebaju istaći primarni interes partnerstva sa S.A.D. i vanjsku politiku forsirati najviše u tom smjeru.