Na današnji dan prije 54 godine je rođen jedan od najvećih bošnjačkih sinova. Od osnivanja Mešihata Islamske zajednice Sandžaka 1993. godine, kada je kao mladić izabran za muftiju, pa sve do njegovog preseljenja na ahiret 6. novembra 2021., obilježio je nepune tri decenije burnog intelektualnog i akademskog rada i djelovanja, sve u cilju uzdizanja islama, muslimana i Bošnjaka na zasluženi nivo na prostorima Sandžaka, Bosne, Kosova, Makedonije i dijaspore. I uspio je za relativno kratak životni vijek da podigne obrazovne institucije od vrtića, medresa, fakulteta do univerziteta, izdavačke kuće, naravno uporedo sa izgradnjom i renoviranjem brojnih džamija, islamskih centara, vraćanja vakufske imovine, te otvaranja narodnih kuhinja za socijalno ugrožene građane u gradovima Sandžaka, naravno i osnivanju medija, pisanih i elektronskih.

U zadnjoj deceniji njegovog života, zbog nagomilanih političkih problema koji se nisu rješavli u institucijama države, ali i zbog režimskog instaliranja političkih podobnih pojedinaca i stranaka, što je unijelo podjele i pometnju u bošnjačkom korpusu, Muftija Zukorlić se posvetio politici, osnovao je stranku BDZ koju je kasnije preimenovao u SPP, ušao je Skupštinu Srbije da tamo gdje treba da se bori za prava svoga naroda ali i svih obespravljenih naroda u Srbiji i Sandžaku.

Nešto je više od tri godine od njegovog preseljenja, tako je nastala jedna velika praznina u državama na balkanskom prostoru, baška u Sandžaku i među Bošnjacima.

Nek' ti je vječni rahmet, Muftija, molimo Allaha dž.š. da tvoju plemenitu dušu trajno nastani u Džennet firdevsu. Amin!

Slijedi kraći izvod iz biografije:
Rođen je 15.02.1970. od oca Mehdije i majke Nurije u selu Orlje kod Tutina, gdje je i odrastao sa roditeljima i dva mlađa brata. Bio je oženjen i otac osmoro djece.

Osnovnu školu završio u svom rodnom mjestu, a Medresu „Gazi Husrev-beg“ u Sarajevu. Jednogodišnji vojni rok odslužio u Gospiću i na Svetom Roku u Hrvatskoj. Studije filozofije šeriatskog prava (Usuli fikh) okončao na Islamskom univerzitetu „El-Emir Abdel-Kadir“ u Konstantini (Alžir), zvanje magistra stekao iz oblasti egzegeze Kur'ana (Tefsir) na Univerzitetu „El-Džinan“ u Tripoliju (Libanon), a doktorirao na Internacionalnom univerzitetu u Novom Pazaru na temu „Akademija – nastanak, razvoj i značaj sa posebnim osvrtom na Bošnjačku akademiju nauka i umjetnosti“.

Tečno je govorio, pisao i čitao na arapskom jeziku, govorio turski jezik, a služio se engleskim jezikom.

Bio je dugogodišnji predavač u Medresi „Gazi Isa-beg“ u Novom Pazaru, višegodišnji predavač grupe vjerskih predmeta i arapskog jezika na Islamskoj pedagoškoj akademiji (danas Fakultet za islamske studije). Bio je predsjednik Mešihata Islamske zajednice Sandžaka od njegovog osnivanja i muftija sandžački od 1993. do 2007., glavni muftija i predsjednik Mešihata IZ-e u Srbiji od njenog objedinjenja 2007. do 2014. od kada je bio muftija sandžački.

Bio je dekan Islamske pedagoške akademije 2001., rektor Internacionalnog univerziteta u Novom Pazaru od njegovog osnivanja 2002. do 2008. od kada je bio predsjednik Univerziteta.

Osmislio je i predvodio osnivanje i organizaciju Internacionalnog univerziteta u Novom Pazaru 2002. sa odjeljenjima u Nišu, Beogradu, Pančevu i Subotici, isturenog odjeljenja Alaudin medrese iz Prištine u Novom Pazaru u samostalnu Medresu „Gazi Isa-beg“ 1994., osnivanje Ženske medrese „Gazi Isa-beg“ u Novom Pazaru 1996. i njenih odjeljenja u Rožajama 2002. i Preševu 2014., islamskog magazina „Glas islama“ 1996. čiji je prvi glavni i odgovorni urednik, mreže dječjih vrtića i predškolskih ustanova „Reuda“ i školskog mekteba „Wildan“ 1998., Islamske pedagoške akademije (sadašnji FIS) 2001.

Inicirao je osnivanje Muslimanskog omladinskog kluba (MOK) 1999., Udruženja žena „Merjem“ 2007., Udruženja uleme Islamske zajednice u Srbiji 2007., Zajednice sandžačke dijaspore 2003., Škole Kur'ana Časnog u Novom Pazaru 2010., Islamskog kulturnog centra „Altun alem“ 2011., Vakufske direkcije 2014.

Osmislio i podržao osnivanje Internacionalne humanitarne organizacije (IHO) 1995. koja je kasnije prerasla u Centar za humanitarni rad „Hajrat“, otvaranje sedam vakufskih kuhinja za siromašne u svim gradovima Sjevernog Sandžaka.

Osmislio je i inicirao osnivanje Izdavačke kuće „El-Kelimeh“ 1993., osnivanje Agencije za sertificiranje halal kvaliteta 2007., Media centra 2008., Instituta za izučavanje genocida i zločina 2011., Sandžačke biznis asocijacije (SABA) 2010., Bošnjačke kulturne zajednice 2009., Televizije „Universa“ 2008. koja kasnije prerasta u Sandžak televiziju, islamskog „Refref“ radija u Novom Pazaru 2009.

Održao više od 1000 predavanja iz islamske i tematike kolektivnih i individualnih ljudskih prava, dao više od 800 intervjua, imao bezbroj raznih medijskih nastupa, učestvovao na više stotina međunarodnih naučnih, kulturnih i političkih simpozija i konferencija.

Bio je nosilac pobjedničke liste Bošnjačke kulturne zajednice na izborima za Bošnjačko nacionalno vijeće 2010. i član BNV-a 2010-2014. Bio je kandidat je na predsjedničkim izborima u Srbiji 2012. sa najviše osvojenih glasova u Sandžaku, kao i kandidat na izborima za reisu-l-ulemu Islamske zajednice u BiH 2019.

Na parlamentarnim izborima 2016. izabran je za narodnog poslanika u Skupštini R. Srbije i imenovan za predsjednika Odbora za obrazovanje, nauku, tehnološki razvoj i informatičko društvo. U decembru naredne godine izabran je za predsjednika Stranke pravde i pomirenja. Na parlamentarnim izborima 2020. godine ponovo je izabran za narodnog poslanika u Republičkom parlamentu i potpredsjednika Skupštine R. Srbije.

Osnivač je Svjetskog bošnjačkog kongresa, Bošnjačke akademije nauka i umjetnosti i Bošnjačke nacionalne fondacije. Generalni je sekretar BANU od 2011. i predsjednik Skupštine SBK od 2012. Član je Izvršnog vijeća Islamske svjetske lige – Rabite.

Autor je četiri knjige: Izolacija kriminala – temelj opstanka zajednice, Drevna Bosna, Academia i Etika, te više desetina naučnih radova.

Preselio je na Ahiret 06.11.2021. godine u Novom Pazaru i ukopan je u haremu Altun alem džamije.