Naslovna | Arhiva | Pretraga | Redakcija | O Bosnjaci.Net | Kontakt | Bosniaks.Net | ||||||||
|
Komentari
Foto: Dragoljub Batar Specijalno za Bosnjaci.net od dopisnika iz Beograda Selene Seferović i Dragoljuba Batara 71. MEĐUNARODNI FESTIVAL DOKUMENTARNOG FILMA U BEOGRADU, OD 26. DO 30. MARTA 2024. GODINE Upravo je završen 71. Međunarodni festival dokumentarnog filma koji se održavao u Domu omladine u centru Beograda od 26. do 30. marta ove godine. U konkurenciji od 400 pristiglih filmova kratkometraznog i dugometražnog dokumentarnog filma, izabrano je 98 filmova u različitim kategorijama, iz Srbije, Hrvatske, Norveške, Njemačke, Crne Gore, Francuske, Sudana, Holandije, Rusije, Austrije, Poljske, Irske, Australije, među kojima je i nekoliko filmova iz Bosne i Hercegovine: 1. ’Posljednja YU dokumenta’, ’Last Yugoslav Dokuments’, reditelja Jasmina Durakovića u trajanju od 79 minuta; 2. ’Dani ludila’ Borisa Balte u trajanju od 40 minuta; 3. ’Magična sedmica’; ’The Magical Seven’ Sabahudina Topalbećirevića o Toniju Kukoču od 96 minuta; 4. Filmovi ’Očevina’ reditelja Stefana Tomića od 16 minuta i ’Čekajući krst’ reditelja Vitomira Vitrića od 12 minuta, vode se pod Istočno Sarajevo/Zvornik, Bosna i Hercegovina/Republika srpska, što organizatorima ne ide na ćast jer netačno navode ime porijekla ovih filmova, samo je jedna Bosna i Hercegovina, i jedino tako mora da se navodi. 5. Film ’Boja’ rediteljice Anna Fernantez de Paco od 15 minuta i još nekoliko autora u okviru predstavljanja filmova Mediteran film festivala iz Širokog Brijega vode se pod Bosna i Hercegovina.
Na zvaničnom otvaranju ovog festivala, u večernjem programu u utorak 26. marta na programu ovog uglednog i najstarijeg filmskog festivala u regiji, bilo je dodjeljivanje nagrade za životno djelo Lordanu Zafranoviću, inače stalnom učesniku na ovom festivalu na kojem je prije dvije godine bio i predsjednik žirija, a punih 60 godina i učesnik. U prepunoj sali Doma omladine u Beogradu Zafranoviću je nagradu uručio direktor Festivala nakon što je zvanično referentica za kulturu grada Beograda otvorila festival i moderatorica navela čitav spisak nagrada koje je Zafranović dobijao tokom proteka godina na ovom i drugim festivalima.
U kratkom i nadahnutom govoru Zafranović se zahvalio na velikom priznanju koje je posvetio svim svojim saradnicima živima i mrtvima koji su zajedno sa njim stvarali filmove koji svjedoče naše vrijeme i bore se protiv zla koje nas je kroz istoriju ovih porostora u crno zavijalo, o čemu govori i film o Jasenovcu, njegovo životno djelo koje je trenutno u montaži. Da ne bih prepricavali velikog majstora filma i angažovanog humanistu umjetnika, predlažem da poslupamo zajedno nekoliko klipova iz njegovog govora. Slijedio je film ’Sanjalice’, ’The Dreamers’ reditelja Vladimira Petrovića od 69 minuta, sjajna priča o četiri djevojke prve rok muzičarke, koje su sredinom šezdesetih bile popularne u Jugoslaviji. Ovaj film je ujedno i omaž Jugoslaviji koja je tada bila otvorena prema svijetu, čiji su radnici dobijali društvene stanove, u kojoj su djevojke mogle same putovati od Triglava do Đevđelije, i još mnogo toga. Da ne bih prepričavala film koji nam je natjerao suze na oči, pogledajte ga ako vam se ukaže prilika.
U petak, 29. marta u 7 uveče prikazan je sjajan film Josipa Pejakovića, ’Hako’, istinita duboko ljudska priča čovjeka sa Pešteri, koji je u Drugom svjetskom ratu spasavao svoje susjede Srbe od fašističkih ubica, i za to dobio metak u leđa od svojih komšija prisilno regrutovanih od strane Njemaca u sjeničkom kraju, koji su zajedno sa Njemcima izvršili ove zločine. Hakov brat je potom spriječio i zaustavio krvnu osvetu, a Hakov unuk, Hako Duljević, ugledni sarajevski privrednik odglumio je svog djeda u ovom 27 minutnom filmu koji govori o dobru i zlu, o potrebi suživota i mira na ovim prostorima, na svim prostorima. U nadahnutom govoru su unuk Haka koji je ponio ime svog djeda i Josip Pejaković oduševili publiku svojim refleksijama i porukama, a Pejaković je na kraju odrecitovao ’On meni nema Bosne’, za šta je dobio gromoglasan aplauz beogradske publike.
Moj nekadašnji student sa Defektološkog fakulteta u Beogradu, Adnan Šmrković iz Sjenice, inače potpredsjednik Odbora za nadzor ostvarivanja prava Bošnjaka u Bošnjačkom nacionalnom vijeću upoznao nas je sa nizom svojih saradnika koji su specijalno za ovu priliku stigli iz Sjenice, Novog Pazara i Sarajeva, kao i drugih krajeva da prisustvuju svjetskoj premijeri ovog filma. Upoznali smo Usamu Zukorlića, predsjednika Stranke pravde i pomirenja, narodnog poslanika u Skupštini Srbije, gospođu profesoricu doktoricu Misalu Pramenković, predsjednicu Bošnjačkog nacionalnog vijeća, Ramu Bronja, šef službe u Sarajevo gasu, Ediba Grcića iz Sarajeva, predsjednika opštine Sjenica Munira Mujagića sa suprugom Nerminom, specijalistom ginekologije, upoznali smo Senu, profesoricu engleskog, direktora TV Sandžak.
Nakon projekcije i razgovora sa Pejakovićem i Duljevićem priređen je koktel sa zakuskom. Bilo je to veče za pamćenje. Gospodin Hako je obavijestio prisutne da je scenario za igrani film o Haku i ostalim pešterskim događanjima pri kraju, pa se u skoroj budućnosti može očekivati još jedno remek djelo. Za kraj poslušajte sta su govorili Hako i Pejaković nakon projekcije filma u Beogradu. |