U Bratuncu će 12. maja biti klanjana kolektivna dženaza i obavljen ukop identifikovanih žrtava bošnjačke nacionalnosti ubijenih tokom rata 1992–1995. godine, najavljeno je na današnjoj press konferenciji u Tuzli.

Ove godine, smiraj će pronaći šest žrtava, čiji su posmrtni ostaci ekshumirani i identifikovani proteklih godina, a koje će konačno biti ukopane uz svoje najmilije.

Komemoracija i dženaza bit će održane u Memorijalnom kompleksu Veljaci, uz prisustvo članova porodica, predstavnika institucija, vjerskih lidera, domaćih i međunarodnih organizacija, te brojnih građana koji svake godine dolaze iskazati poštovanje i saosjećanje.


Ove godine u Memorijalnom centru Veljaci u Bratuncu, vječni smiraj će naći:

Almera Paraganlija, najmlađa među žrtvama, beba stara svega šest mjeseci kada je, zajedno sa majkom Zinetom (1958), ubijena u maju 1992. godine. Njihovi posmrtni ostaci pronađeni su tek u oktobru 2021. godine, prilikom ekshumacije na lokalitetu Joševa.

Hamdija Salkić, sin Hameda, rođen 1971. u Hranči kod Bratunca. Nestao je u maju 1992. godine na području Ahatovića, a njegovi posmrtni ostaci identifikovani su prošle godine.

Mevludin Šehić, sin Ejuba, rođen 1958. godine u Dimnićima, općina Srebrenica. Nestao je tokom rata na području Bratunca, a njegovi ostaci su, zahvaljujući saradnji između BiH i Srbije, predati Institutu za nestale osobe BiH u julu prošle godine.

Džemal Pitarević, sin Selme, rođen 1955. godine u Srebrenici. Najstariji među ovogodišnjim žrtvama, nestao je u oktobru 1992. godine. Njegovi posmrtni ostaci pronađeni su u čak tri masovne grobnice – na lokalitetima Žanjevo (2018. i 2023. godine) i Miholjevine (2020).

Hanija Čivić, rođena 1959. godine, a ubijena u naselju Loznička Rijeka Bratunac) 1992. godine


Kao i prethodnih godina, dženazi će prethoditi niz aktivnosti – dolazak kolone s tabutima, okupljanje porodica, molitve i obraćanja. Organizatori dženaze naglašavaju važnost dostojanstva, tišine i poštovanja prema žrtvama i porodicama koje, ni nakon tri decenije, ne odustaju od potrage za istinom i pravdom. Pozivaju sve prisutne da doprinesu mirnoj i dostojanstvenoj atmosferi, dostojnoj onih čije kosti konačno nalaze mir.

Sjećanje na ubijene ne prestaje dženazom. Ono traje kroz prenošenje istine, njegovanje kulture sjećanja i svakodnevni rad na tome da se zločini nikada više i nigdje ne ponove, rečeno je danas u Tuzli.

Prema dostupnim podacima brojnih izvora, uključujući Institut za nestale osobe BiH, Udruženja žrtava rata, Memorijalni centar Srebrenica/Potočari i drugih relevantnih institucija, tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu (1992–1995), u općini Bratunac je ubijeno više od 3.000 Bošnjaka, među kojima je bilo oko 600 žena i djece. Najveći broj zločina počinjen je tokom aprila i maja 1992. godine, odmah po zauzimanju Bratunca od strane srpskih snaga. Brojne žrtve su likvidirane u vlastitim kućama, dvorištima, džamijama, a posebno su poznati masakri u naseljima Glogova, Suha, Biljača, Hranča, Repovac, kao i u samom centru Bratunca.

Za zločine nad Bošnjacima u Bratuncu tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu (1992–1995) veoma mali broj odgovornih je procesuiran, a pravda za žrtve još uvijek nije u potpunosti zadovoljena.