Zohran Mamdani je upravo zabilježio iznenađujuću pobjedu na demokratskim predizborima za gradonačelnika New Yorka, porazivši bivšeg guvernera Andrewa Cuoma.

Mamdani, ušao je u trku kao potpuni autsajder, ali je svojom kampanjom fokusiranom na radničke porodice uspio mobilizirati snažnu podršku mlađih generacija i običnih ljudi iz svih sfera života i sa svim svojim različitostima, onakvima kakve samo Nju Jork može ponuditi.

Njegova kandidatura izazvala je burne reakcije, posebno zbog njegovih stavova o izraelsko-palestinskom sukobu. Uprkos svemu, njegova pobjeda signalizira snažan pomak u političkom pejzažu New Yorka.

Zohran Mamdani je sin dvoje imigranata, vrlo kreativnih ličnosti: Mire Nair i Mahmooda Mamdanija.

Njegov otac, Mahmood Mamdani, je ugandsko-indijski akademik i vrlo uticajan politički mislilac. Profesor je na Univerzitetu Columbia, a poznat je po svojim radovima o kolonijalizmu, političkom nasilju i afričkoj historiji. Njegova analiza postkolonijalnih društava često osporava zapadne narative i nudi dublje razumijevanje globalne nepravde

Njegova majka, Mira Nair, je indijsko-američka rediteljka poznata po filmovima kao što su Monsoon Wedding, The Namesake, Queen of Katwe i Salaam Bombay! Njeni filmovi često istražuju teme identiteta, migracije i porodičnih odnosa. Mira je diplomirala na Harvardu i stekla međunarodno priznanje, uključujući nominaciju za Oskara.

Zanimljivo je da su se Mira i Mahmood upoznali u Ugandi dok je ona vršila istraživanja za film Mississippi Masala, a vjenčali su se 1991. godine.

Njegov otac Mahmood u Ameriku je došao kao dio generacije istočnoafričkih studenata koji su bili izabrani u tzv. Kennedy Airlift program.
Zohranov otac Mahmud nedugo nakon dolaska u Ameriku bio je uhapšen dok je učestvovao u maršu za građanska prava 1965. godine u Montgomeryju (Alabama), a njegovo hapšenje se dogodilo tokom jedne od akcija solidarnosti sa afroameričkom borbom za jednakost. Nakon hapšenja, imao je pravo na jedan telefonski poziv i odlučio je da kontaktira ambasadora Ugande u Washingtonu. Ambasador mu je, prema Mamdanijevom svedočenju, rekao: „Zašto se miješaš u unutrašnje stvari strane Amerike?“ Na šta je Mamdani odgovorio: „Ovo nije unutrašnja stvar, ovo je borba za slobodu.”

Ovaj događaj ostavio je dubok trag u njegovom političkom razvoju i dodatno ga usmjerio ka proučavanju kolonijalizma, rasizma i borbe za pravdu.

Danas, kada obilježavamo novu hidžretsku 1447. godinu neka nas ispiriše životna priča Mamdanija. Naše hidžre u Ameriku ili druge zemlje svijeta imaju smisla ukoliko radimo na unapređivanju društva u kojem živimo. Zohran Mamdani vrlo ponosno ističe da je musliman i vrlo otvoreno se zalaže za poštivanje ljudskih i građanskih prava. Njegovu iskrenu i inspirativnu priču su Njujorčani očito prepoznali i podržali. Amerika je još uvijek izvor nade za mnoge i još uvijek ima mnogo toga za ponuditi.

Neka i naše hidžre donesu promjene u zajednicama, gradovima i državama u kojima živimo, a kao inspiracija i nama može poslužiti Zohran Mamdani. (Copy paste sa FB)